Column Ties: Knip-en-plak-werk

Tientallen, honderden of misschien wel duizenden euro’s schadevergoeding kan het je kosten als je als redacteur fotomateriaal gebruikt voor publicatie, zonder daarvoor toestemming te hebben van de fotograaf of eigenaar. Een flinke smak geld.

Talloze keren kreeg ik die waarschuwing voor inbreuk op het auteursrecht op de opleiding Journalistiek. Terecht. Gratis gebruikmaken van andermans werk en daarmee het schenden van het auteursrecht mag en hoort niet, ook al gebeurt het regelmatig. Fotografen dienen natuurlijk geld te verdienen aan hun foto’s.

Het belang van de waarschuwing werd vervolgens steevast door de docent verduidelijkt met de uitsmijter van de les: voorbeelden van studenten die meerdere maanden studiefinanciering konden afdragen als schadevergoeding aan een fotograaf die zijn werk niet graag onbetaald deelde, ook niet voor studie gerelateerde producties. Toch jammer, aangezien er ook wel databanken met rechtenvrije afbeeldingen bestaan. Nog altijd benieuwt het mij overigens of deze voorbeelden waarheidsgetrouw waren of dat het meer draaide om het inboezemen van angst, maar het moge duidelijk zijn hoe de regels in elkaar steken.

Hoe anders is dat hier bij de krant op Curaçao. De ene na de andere afbeelding wordt van Google afgehaald, om vervolgens een plekje te krijgen op krantenpagina’s vol rechtstreeks gekopieerde artikelen van andere media. Oké, er worden altijd de woorden: ‘dat meldt …..’ aan toegevoegd, om de diefstal goed te praten. Het is hier normaal, vrijwel alle andere media doen het ook. Niemand maakt er een punt van. Of het mag? Dat neem ik voor het gemak maar aan.

Of er dan op die redacties alleen maar zaken bij elkaar worden geplakt, denkt u? Nee, het nieuws van de ABC-eilanden, Aruba, Bonaire en Curaçao, doet de redactie zelf. Het is in ieder geval een wereld van verschil met de Nederlandse manier van kranten maken. Bijzonder om mee te maken, maar een werkwijze die ik niet mee hoop te nemen naar Nederland.